علی الله سلیمی

روزنامه همشهری- علی‌الله سلیمی: درباره اینکه مهارت «نوشتن» یک امر ذاتی است یا اکتسابی، بحث‌های بی‌پایانی وجود دارد. گروهی معتقدند امر نوشتن، یک ویژگی ذاتی است که بعضی‌ها دارند و بعضی‌ها هم از آن محروم هستند. یعنی آنهایی که به‌صورت ذاتی استعداد نویسندگی دارند می‌توانند در این زمینه ورود کنند و بنویسند و آنهایی هم که ذاتاً استعدادی در زمینه نویسندگی ندارند بهتر است وارد این حوزه نشوند؛ چون امر نویسندگی اکتسابی و قابل آموزش نیست. اما عده‌ای هم معتقدند نویسندگی به اندک ذوق یا همان استعداد نویسندگی نیاز دارد و بقیه‌اش با آموزش صحیح و به‌موقع محقق می‌شود. مثالی که این عده می‌آورند، وجود رشته نویسندگی خلاق در کشورهای پیشرفته است که نویسندگان بزرگی را آموزش داده و تربیت کرده است. اگر بخواهیم تعریفی از امر نوشتن داشته باشیم باید بگوییم، مهارت نوشتاری یعنی به قلم درآوردن افکار و ایده‌های خود در قالبی صحیح به‌نحوی که خواننده متن بتواند به‌درستی متوجه منظور شما شود.1-اغلب نویسندگان و کسانی که کارشان به نوعی «نوشتن» است، بیشتر وقت خود را برای خواندن می‌گذارند تا نوشتن، چون به هر میزان که مطالعه کنند، به همان میزان معلومات و دایره واژگانی‌شان افزایش پیدا می‌کند و در موقع نوشتن کمتر با کمبود کلمه و واژه مواجه می‌شوند. معروف است که نویسندگان بزرگ خوانندگان بزرگی هم هستند. در واقع این جمله به یک واقعیت ساده اشاره می‌کند: برای آنکه بهتر بنویسید باید بیشتر بخوانید! دو مهارت نوشتن و خواندن ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند و افرادی که در مهارت خواندن تسلط خوبی داشته باشند، با سادگی و سهولت بیشتری می‌توانند بنویسند.2-نوشتن خاطرات روزانه را در اولویت قرار دهید، چون خاطره‌نویسی یکی از ساده‌ترین و ابت, ...ادامه مطلب